سلامت نیوز:یكی از احساس‌هایی كه می‌تواند ذهن انسان را مشغول كند، حس انتقام است. انتقام حسی است كه ناشی از افكاری است كه از مقصر دانستن دیگران ریشه می‌گیرد و باعث ایجاد دلخوری در ذهن فرد و ایجاد احساس ناراحتی و غم و خشم می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،این حس باعث می‌شود زخم‌های روحی فرد التیام نیابد و فرد، مدام به سمت تنبیه عاملی كه باعث ناراحتی او شده، حركت كند.برخی افراد اعتقادی به بخشش ندارند یا این‌كه اصولا از لحاظ نگرشی و فكری تمایلی به بخشیدن دیگران ندارند. این افراد كینه‌توز و انتقام‌جو هستند و حتی در موارد ساده نیز حاضر به بخشش نیستند.
افرادی كه مدام به انتقام فكر می‌كنند، آرامش كمتری دارند و هر بار كه در فكر انتقام هستند، با هجوم افكار منفی روبه‌رو می‌شوند. در این شرایط فرد علاوه‌بر ناراحتی ممكن است مدام به روش‌های مختلف برای خالی كردن خشم و ناراحتی خود فكر كند.انتقام باعث می‌شود زخم‌های احساسی فرد گسترش یابد و در مقابل آن بخشش باعث می‌شود تا فرد از احساس ناراحتی رهایی یابد و بهتر بتواند شروع مجددی در زندگی خود داشته باشد.بخشش به معنای فراموشی نیست.
اگر فردی فقط به فكر رضایت شخصی خودش باشد، بخشیدن برایش دشوار می‌شود. همچنین این افراد ممكن است تصور كنند اگر بخشش انجام دهند، به خودشان بی‌احترامی كرده‌اند.برخی افراد با این‌كه دیگران را نمی‌بخشند اما به انتقام هم فكر نمی‌كنند. اما برخی دیگر علاوه بر نبخشیدن به دنبال تلافی كردن و انتقام هستند.بخشیدن یعنی این‌كه نخواهید انتقام بگیرید و بتوانید به خودتان احترام بگذارید و نخواهید كه دیگران آسیب ببینند. باید اشاره كرد كه فرد خطاكار لازم است بابت اشتباهش تنبیه شود.
اما برخی از افراد به تنبیه ساده یا قانونی راضی نیستند و به دنبال انتقام‌جویی شخصی هستند و نمی‌توانند هیجان‌های خود را كنترل كنند.فكر كردن به اتفاق ناگوار باعث ایجاد رنجش طولانی‌مدت می‌شود. زمانی كه فرد از درد عاطفی كه در نتیجه نگهداری رنجش برایش ایجاد می‌شود، آگاه شود و درك كند كه انتقام نتیجه بدتری دارد و بتواند به بخشش فكر كند، اگر نهایتا بتواند به منافع روانیناشی از بخشش پی ببرد، راحت‌تر می‌تواند طرف مقابل خود را ببخشد و از نبخشیدن یا از فكر انتقام‌جویی صرف‌نظر می‌كند.
نظر شما